We zijn inmiddels al bijna 2 weken op pad. We kwamen tijd tekort waardoor er even geen ruimte was om een reisverslag te schrijven, op de meeste campings was er ook geen internetverbinding mogelijk. Het bestaat inderdaad nog, campings zonder WIFI.

Op 15 juni zijn we vertrokken voor een reisje Frankrijk. Toeristen zijn sinds 9 juni weer welkom in Frankrijk. Er wordt wel verwacht dat de toerist voldoet aan de eisen betreffende corona en zich uiteraard houdt aan de geldende Franse maatregelen.

We zijn via Brussel en Mons naar Soissons in Noord-Frankrijk gereden. Nauwelijks vakantieverkeer op de weg. Op een parkeerplaats ten zuiden van Brussel stond zomaar opeens een ouder broertje van onze camper naast ons.

In Soissons ligt de gemeentecamping vlak bij het centrum aan een doodlopende weg. Aan die weg ligt ook het vaccinatiecentrum en enkele sportvelden. De campingbeheerster wil een kopie van mijn paspoort maken, dat staan we niet toe. We willen haar wel een zelfgemaakte(aangepaste) kopie geven. Uiteindelijk vindt ze dat ook goed. Het is een mooie goed onderhouden camping met verhardde camperplaatsen. We mogen zelf een plek kiezen, er zijn maar een paar andere kampeerders, allen fransen.

Mondkapjes in alle binnenruimten op de camping verplicht, eigenlijk ook buiten, maar als je gevaccineerd bent hoeft dat niet. Mondkapjes zijn buiten de camping altijd verplicht, binnen en buiten, ook als je in je eentje in het bos de hond uitlaat.

In de avond speelt Frankrijk tegen Duitsland de eerste ek voetbalwedstrijd. Wij kijken via de satelliet, onze Franse buurman kijkt via WIFI. Zijn beeld loopt echter minstens 2 minuten achter op het onze wat als grappig gevolg heeft dat wij eerder weten dat er een doelpunt gevallen is, al of niet afgekeurd.

Woensdag 16 junihebben we per fiets de stad verkend. Aangekomen in de stad bleek er markt. Was er niet druk, iedereen netjes met mondkapje. Op het marktplein stonden de non-food kraampjes. Naast het marktplein stond een matig bezette overdekte markthal met slagers. Rondom de markthal stonden de kraampjes met groenten en fruit.

De stad heeft een route op papier gezet die je langs de meeste bezienswaardigheden voert. Die route hebben wij per fiets gedaan. Er staan heel erg veel oude gebouwen en huizen, sommigen goed onderhouden, sommigen kunnen wel een opknapbeurt gebruiken. Ook zijn er veel gedenktekens en beschadigde gebouwen van de oorlog van 1914-1918.

Er is een kathedraal, die aan de buitenkant wordt gerenoveerd. Sommige delen van het dak bestaan uit blinkende kleurige leitjes. Binnen in de kathedraal zijn meerdere zijkapellen met in elke zijkapel een heilige waarvoor je een kaarsje kunt opsteken. Het bijzondere is dat elke heilige zijn eigen kaarsjes met naam erop heeft.

Er is een (voormalige) kerk, deels ruine, maar met prachtige torens en een cisterne(kelder) die wel intact is. Erg mooi om te zien. De Abdij in het dorp was vanwege verbouwing gesloten.

In de avond zijn we gaan eten in de stad. Prima gegeten voor een nette prijs. De avondklok gaat in Frankrijk in om 23.00. Het is zaak dan van de straat te zijn. Er liggen allerlei sport-accomodaties, een speeltuin, een wandel park, een sporthal aan de weg naar de camping. Doodstil zijn de nachten aan deze doodlopende weg.

Donderdag 17 juniVannacht is er een fikse onweersbui gevallen. Het gras is er blij mee. Een sandaal van Thieu is uit elkaar gevallen. We gaan dus met de fiets naar de decathlon, die ligt aan de andere kant van Soissons. De Decathlon ligt in een vrij nieuw winkelcentrum. Er zijn nauwelijks bezoekers. Bij de decathlon staat bij de ingang en vervolgens bij elke rij handen desinfectans.

We vinden sandalen, en gaan nog even kijken in een andere winkel. Een paar leuke shirtjes zijn snel gevonden. De weg terug naar de camping voert ons door het centrum. Bij een bakker kopen we een belegd stokbrood voor de lunch. Buiten bij de bakker zit een zwerver. Er zitten her en der zwervers in de stad. Ze vallen niet meteen op omdat het merendeels keurig verzorgde mannen zijn, die op weg naar hun werk kunnen zijn, ware het niet dat ze een bakje voor giften hebben staan.

Betalen met pinpas of creditkaart werkt dit jaar moeizaam in Frankrijk. Regelmatig wordt een betaling geweigerd, contactloos is ook lastig. Een maal was het zelfs niet mogelijk de tol te betalen. Maar de dame achter de helpknop loste dat vlotjes op.

Vrijdag 18 juni Vannacht weer een fikse onweersbui gehad. We zijn vandaag naar het 150 km zuidelijker gelegen Samoreau gereden. Samoreau heeft een gemeentecamping aan de Loire en een klein oud centrum. Samoreau is het buurdorp van Fontainebleau. De camping heeft een oud sanitairgebouw, maar alles is schoon en werkt naar behoren. Je kunt alleen het gebouw in met behulp van een badge om de deur te openen. De borg voor die badge was 25 euro og je identiteiskaart. De camping had afgebakende plaatsen, markering door dor gras. De camping had heel weinig plekken bezet, wij waren de enige Nederlanders.

Er waren ook een paar fietskampeerders met tentjes. Een van de fietskampeerders was een Amerikaanse vrouw uit Chicago. Haar vader was Nederlander van geboorte. De dame maakt een fietstour van 4 weken, ze wil graag naar Duitsland, maar denkt dat ze daar als Amerikaanse nog niet welkom is door de Corona. Ze was via Ierland naar Parijs gevlogen omdat Air France voor een rechtstreekse vlucht 5000 dollar wilde zien. Een andere maatschappij vloog voor minder geld via Ierland.

Zaterdag 19 juni Na het ontbijt zijn we per fiets naar het kasteel van Fontainebleau gegaan. Alleen al de weg erheen loopt langs prachtige grote oude huizen. Sommigen verdienen wel wat onderhoud. De fietsen hebben we aan een paal vastgemaakt en vervolgens de tuinen bezocht. Het is een immens kasteel, gebouwencomplex eigenlijk, met meerdere tuinen, en een vijver. Alle tuinen zijn gratis te bezoeken. Er is ook een bezichtiging binnen mogelijk tegen betaling.

Er rijdt een toeristentreintje over het terrein. Het was niet echt druk. De tuinen zien er van bovenaf waarschijnlijk mooier uit dan wanneer je er doorheen loopt. Wel kun je het kasteel van alle kanten bekijken, ook enkele binnenplaatsen waren toegankelijk. Er kon een roeibootje gehuurd worden voor een tochtje op het meer.

Op een van de binnenpleintjes kon je een broodje kopen, dat was onze lunch. Tegen enen wilden we op een terras tegenover het chateau wat drinken, maar dat mocht niet, je kon er alleen wat eten. We zijn wat verder het centrum ingegaan en daar lag aan een plein een café dat best drankjes wilde serveren. In een hoek van het plein, in de buurt van de toeristen info, was een soort middeleeuws straattheater, ze hadden best veel publiek. De temperatuur was wel goed, maar het was af en toe erg bewolkt.

Terug op de camping vertelde de beheerder dat er die avond een verjaardagsfeestje van een groep mensen zou zijn. Mogelijk zou er tot middernacht wat overlast zijn. Geen probleem voor ons.

We wilden uit gaan eten op een restaurant terras, maar net voor zessen kregen we een fikse onweersbui, die zou duren tot na achten. Het werd een homemade diner.

Zondag 20 juni Een korte nachtrust was het. De feestvierders hadden zeer luide muziek en probeerden daar dan nog bovenuit te komen met gepraat en gezang. Een Oostenrijks stel dat met een oud volkswagenbusje in de buurt van de feestvierders stond, verhuisde na middernacht naar de plek naast ons; tevergeefs. Om 3 uur was het nog steeds feest en hebben we de campingbeheerder gebeld. Daarna werd het een stuk rustiger, maar om 8 uur in de morgen was het feest nog niet voorbij.

De campingbeheerder heeft zich ruim verontschuldigd voor zijn inschattingsfout.

Er waren op deze zondag ook verkiezingen, er stond al vroeg file bij het stemlokaal naast de camping.

Na het ontbijt zijn we naar het zuiden gereden, naar het plaatsje Pacaudière in de buurt van Roanne. Het eerste deel liep de weg door de bossen van Fontainebleau, In de buurt van Nevers veel akkers waarop veel graan plat geregend/gewaaid was tijdens onweer met veel wind. Op de wegen lagen ook veel afgebroken takjes en heel veel bladeren. Toen we goed en wel reden begon het te regenen, het heeft vrijwel heel de rit geregend.

De gemeentecamping in Pacaudière is klein, heel goed onderhouden en ligt bij het voetbalveld en het gemeentelijk zwembad en naast een weiland met runderen. Er stonden geen andere kampeerders en internet deed het niet meer sinds het laatste onweer. Het sanitair was netjes en later kwam er nog een Frans stel voor de nacht. De Fransen uit Montelimar waren op weg naar Bretagne voor een vakantie.

Maandag 21 juni Doodstil was de nacht. Om 09.30 ging een schoolklas al naar het zwembad. Wij zijn door een mooi landschap naar Saint Etienne gereden en vandaar verder via de autoweg naar Remoulins. Bij St. Etienne viel nog een bui, daarna bleef het droog. Rond Valence stonden velden Lavendel in bloei, de zonnebloemen bloeien nog niet.

In Remoulins zijn we naar een camperplaats gereden voor de overnachting. De camperplaats ligt in het centrum van Remoulins, een kale vlakte met vooral Fransen en 1Belg voor de nacht We zijn naar de pont du Gard gefietst. De Pont du Gard is een eeuwen oud aquaduct dat een bezoekje waard is. Er waren weinig bezoekers, wel zwommen er mensen in de rivier en was er een terrasje voor een ijsje en een drankje.

.